Wie in de zorg werkt, neemt zijn werk liever niet mee naar huis. Helaas kan dat soms niet anders. Bijvoorbeeld als zieke kinderen, partner, ouders, grootouders, kleinkinderen, broers en zussen (tweedegraads bloedverwanten) jouw hulp nodig hebben. Ook voor andere bekenden kan je zorgverlof krijgen. Dat kan als er echt niemand anders is die voor ze kan zorgen. Met zorgverlof heeft iedereen het recht om anderen te ondersteunen die zorg nodig hebben.

Er zijn twee soorten zorgverlof:

• Kortdurend verlof: 2 keer het aantal uren dat iemand per week werkt in 12 maanden. Tijdens een kortdurend zorgverlof heb je recht op minimaal 70 procent van je salaris.
• Langdurig verlof: 6 keer het aantal uren dat iemand per week werkt in 12 maanden. Voor langdurig verlof hoeft de werkgever niet door te betalen.

Dit zijn de regels volgens de Wet Arbeid en Zorg.

De cao gaat nog een stap verder. Die biedt de mogelijkheid om betaald zorgverlof op te nemen voor een aaneengesloten periode van maximaal 3 maanden. Dit kan als je noodzakelijke thuisverpleging en/of verzorging verleent aan een zeer ernstig zieke relatiepartner, (klein-)kind, (pleeg-)ouders of iemand waarmee je samenwoont.

Meer weten?
Bekijk hier de cao Verpleeg-, Verzorgingshuizen, Thuiszorg en Jeugdgezondheidszorg.